در تکاپوی ارائه مفهومی نو از تربیت اسلامی با تأکید بر آیات و روایات

برای ارائة مفهومی از آنچه که از آن به «تربیت اسلامی» یاد می‌شود، تاکنون عمدتاً واژة «تربیت» مورد اهتمام واقع شده است؛ ولی آیا براستی این واژه به تنهایی کفایت می‌کند و یا اینکه در آموزه‌های اسلامی واژه‌های دیگری هست که از بررسی مجموع آنها می‌توان تربیت اسلامی را ارائه نمود؟ به نظر می‌رسد که واژة «تربیت» به تنهایی کفایت نمی‌کند و لازم است در کنار آن واژگانی چون «تنشئه، هدایت، رشد، اصلاح، تزکیه، تهذیب، تطهیر و تأدیب» نیز مورد بررسی قرار گیرد و از مجموع آنها مفهوم جامع تربیت اسلامی را ارائه نمود و چون به ناچار باید واژه‌ای را برای آنچه از آن به «تربیت اسلامی» تعبیر می‌شود، برگزید؛ واژة «تأدیب اسلامی» مناسب‌تر از واژة «تربیت اسلامی» باشد. این مقاله درصدد بررسی این موضوع است. از این رو، ابتدا واژة تربیت اسلامی به تفصیل از نظر آیات، روایات و لغت‌شناسان مورد بررسی قرار می‌گیرد، سپس واژگان دیگر، به اختصار مورد بررسی قرار گرفته و ضمن بیان وجوه ترجیح واژة تأدیب درنهایت تعریف موردقبول از تربیت اسلامی ارائه می‌گردد.